Juryrapport
'9 Levens'

JURYLID 1 – ADRIAAN BUIKS Mooi en vernieuwend idee om de bewegingen van een vallende kat in 9 beelden weer te geven: beweging statisch verbeeld. Over de volgorde van de bewegingen kun je discussiëren. Het eerste beeld wat je nu ziet is de op de grond gearriveerde kat: andersom was mogelijk logischer geweest. De bijbehorende figuratie vond ik wat weinig dynamisch, had best wat beweeglijker gemogen. Door de lengte al met al een imposante wagen.

JURYLID 2 – LAURENS VERSPUIJ Op het oog een originele corsowagen... op het onderdeel origineel heb ik het dan ook hoge punten gegeven. De “maar” komt voor mij bij de uitwerking, dan kan de wagen de hoog gespannen verwachtingen niet waarmaken. Zinloze figuratie voorafgaand aan de wagen. Ik besef dat er een constructie nodig is om de kat te laten vallen... maar de palen zijn veel te dik... de illusie wordt verstoord en daarmee is de kern van de wagen aangetast. Het belangrijkste thema zou het vallen van de kat moeten zijn en dat is die door de bodem van de wagen niet. De bodem is veel te nadrukkelijk aanwezig, met enorm veel uitgewerkte bloemen. Dat heeft het effect op mij dat de kat te klein is uitgevallen. De bodem slokt teveel aandacht en ruimte op. Zonde! Ook het geluid onder de wagen is bevreemdend... waarom deze keuze?

JURYLID 3 – GERDIEN NIJBOER Al de wagen aankomt rijden zie je de val in tegengestelde richting. Erg mooi uitgebeeld. Enorm jammer dat die mega kokers als eerste in het oog springen. Hoe valt een kat, nou zo! Je kunt er niet omheen. Mooi de beweging in de bloemen. Dat maakt de wagen wat spannender. Als toetje nog een gedetailleerde kat. De ogen erg goed gelukt met de stelen. De ogen van de vallende katten zijn daarentegen leeg en uitdrukkingsloos. Ook de zaden voorop mooi detail. De figuratie had voor mij geen toegevoegde waarde.

JURYLID 4 – HARRY VAN DEN BROEK Een gracieus totaalbeeld. Elke poes draaide op een behendige manier. De vallende beweging is van levensbelang. Jammer van de steunpalen, zoek naar een andere oplossing voor een mooier totaalbeeld die verbonden is met de ondergrond. De ondergrond leek op zich een ander onderwerp maar wel fraai. Figuranten geen toegevoegde waarde.

JURYLID 5 – RUDI PIERIK Algemene klassering 6e / Persoonlijke klassering 8e Na het bezoek aan het opstellingsterrein was ik blij verrast met het concept ‘9 levens’. In potentie een mogelijke podium kandidaat, echter zijn er in mijn ogen te veel steken laten vallen in de bouw van de wagen zelf om die verwachting ook daadwerkelijk waar te maken. Er is wellicht een te hoge moeilijkheidsgraad opgezocht door 9 katten op deze schaal uit te beelden: 9x eenzelfde ranke en slanke vorm en 9x een sprekend hoofd blijkt voor deze groep momenteel te hoog gegrepen. De keuze om alle katten in dezelfde kleur uit te voeren is juist en bevestigt dat het hier om één kat gaat met meerdere levens. De keuze voor een nette zwarte buis onder de vallende dieren is an sich prima, maar de buizen zijn nu wel aan de forse kant ten opzichte van de katten. Los van het feit of het technisch wel of niet haalbaar is. De bloemen op de bodem zijn fraai vormgegeven mede dankzij de alternatieve stamper (= goede vondst), alleen jammer dat deze niet meer zijwaarts zijn geplaatst zodat deze beter zichtbaar zouden zijn en het onderstel aantrekkelijker en minder log. Het titelbord aan de voorzijde is een net afgewerkt kunstwerk en krijgt de volle aandacht bij het naderen in de optocht. De belijning van het kattenhoofd aan de achterzijde van de wagen is daarentegen niet van hetzelfde niveau.

JURYLID 6 – AD DE BRUIJN Mooie compositie, zeer vernieuwend. Een speels luchtig sterk totaalbeeld van 9 dezelfde beesten wat nu eens niet saai wordt. Grote klasse voor mij de absolute topper van dit corso. Op afstand in de optocht lijkt het of de katten echt in de lucht hangen. Ieder kat afzonderlijk een plaatje om naar te kijken wat betreft houding en speelsheid. Onderbouw mooi in kleur en vorm, wat niet afleidt van het beeld boven. De alliums als stamper voor de bloemen schitterend, evenals het rode kool blad op de steeltjes. Was figuratie wel nodig geweest?

JURYLID 7 – ROB RIBBERS Een opvallend ontwerp, niet uniek in zijn soort, maar wel off the beaten track. De lengte van de wagen is imponerend in de optocht. De scene die neergezet wordt is ook goed gevonden en komt tot zijn recht. Storend zijn echter de, in verhouding, veel te zware palen onder de relatief kleine katten. De vormgeving van de koppen van de katten is ook minder geslaagd. De gestileerde bloemen op de ondergrond komen wel goed uit de verf. Met name de combinatie van bladeren uit dahlia’s, stelen uit omgedraaid koolblad en stamper/bloemen uit snijbloemen is treffend. Het volume ondergrond (+zware palen) versus de kleine katten maakt echter wel dat het geheel uit balans lijkt te zijn. Ook de figuratie voegt in de optocht niets toe.