Juryrapport
'Moai'

Mevr. L. de Haas – Yben
Uitwerking idee: Compositie, schitterende compositie! Kleurenspectrum, prachtig warm van kleur. Materiaalkeuze, prachtig met alle houten details. Figuranten, fraai grime werk, zeer veel zorg aan besteed op wagen, de toeristen en kar vooraf gaande maakte het geheel heel duidelijk. Beschrijving corsowagen, prachtig geheel. Afwerking: Aanbrengen materialen, zorg aan besteed. Weergave van de onderdelen, trommel geluiden mooi! Oog voor detail, mooie trommels, alle houten details waren hier functioneel. Algehele indruk: Indruk op afstand, imposant, wekt verwachtingen. Idee en Uitbeelding idee, wat hier duidelijk werd getoond is “de gekte” van de toeristen industrie, idee is zeer creatief uitgewerkt. Herkenbaarheid, zéér. Mobiliteit wagen, op de rotonde was het al moeilijk ........

Dhr. M. Lensen
Goed opgebouwde wagen waarbij je ziet dat je iets heel moois kan maken vanuit een “volle” basis constructie. Sprekende paasbeelden die qua omvang ruimte geven om een en ander goed en eenvoudig strak af te werken. De bewegingen in de beelden gaven een dynamisch beeld tezamen met de sprekende koppen. Doe je dit niet bij zo’n constructie dan kan hij al gauw “lomp” overkomen. Qua kleuren goed op elkaar afgestemd. Gebruik van hout in de onderste constructie was niet storend en was een passende toevoeging die zorgde voor een compleet geheel.

Dhr. M. Hereijgers
Een theatrale wagen waar niet de figuratie, maar de wagen als geheel ingezet wordt. ‘Moai’ is in mijn persoonlijke uitslag geklasseerd op een tweede plaats. ‘Moai’ valt met name op door het warme en sterke kleurgebruik van de beelden. De wijze van inkleuring – met de zachte, stipsgewijze overgangen tussen de verschillende kleuren – geeft de beelden werkelijk een textuur die aan steen doet denken. Samen met de ondergrond, waarin hout op een fraaie wijze verwerkt is, scheppen zij de juiste sfeer voor de wagen. De beelden zijn fraai vormgegeven en bezitten overtuigende details. Figuranten die eigentijdse toeristen wegzetten maken het beeld af. Maar er blijkt meer te zijn... Hoewel de opbouw van de wagen (met de aansturende figuranten onder grondniveau) de echte verrassing beperkt, komen de beelden toch uit onverwachte hoek tot leven. Ogen gaan open, beelden gaan bewegen en een indringende lach beëindigd de opstanding van de beelden. Dit alles aangestuurd door de ondergrondse, inheemse stam. Het spel is aangenaam om te zien, maar overtuigt toch niet volledig. Of het te maken heeft met de problemen die deze groep tijdens de optocht heeft ervaren is onbekend, maar feit is wel dat de presentatie niet geheel af voelde. De beelden bewegen indrukwekkend, maar de bewegingen lijken niet geheel op elkaar afgestemd. Daardoor oogt het totaal wat onsamenhangend. Hoewel het een bewuste keuze is geweest, voelt de finale lach wat geforceerd. Je verwacht het niet maar of het de juiste climax van de presentatie is, valt te betwijfelen. Tevens is het noodzaak om duidelijk op een tijdspanne van 2 tot 2 en halve minuut te focussen in de presentatie. In deze tijdsspanne wordt de wagen door het publiek ervaren, voordat de volgende zich aandient. Dus hierin zou een volledig afgeronde beleving te zien moeten zijn. Resumerend is grote bewondering op zijn plaats voor het scheppen van een frisse beleving in de straten van Vollenhove. Dit gecombineerd met een goede inkleuring, sterke vormgeving en eigentijdse figuratie. Een net iets geliktere presentatie had de twijfels om als persoonlijk favoriet te gelden weg kunnen nemen.

Dhr. P. Bastiaansen
Ik ben fan van Venomenaal door de volstrekte originaliteit. De frisheid van de ideeën, de ontwerpen die altijd een statement zijn. Het is als zeggen: “Zó kan het ook.” Het lukt de groep vrijwel elk jaar, en 2014 is geen uitzondering. Ook dit jaar is er een Idee met een hoofdletter. Want wát een idee. De beelden van Paaseiland zijn vast al vaker in de hoofden van ontwerpers opgekomen. Het zijn aansprekende vormen, bekend over de hele wereld en omgeven met een mysterie, en als zodanig een uitstekende, zij het wat voor de hand liggende keus voor een corsowagen. Maar de draai die Venomenaal er aan geeft, maakt het idee in één klap tien keer zo interessant: het massatoerisme en de commercie schaden de oorspronkelijke cultuur. Plotseling heeft het een zeer eigentijdse draai, het is actueel, het geeft stof tot nadenken en er zit een dramatische lading in. Dit idee is veel meer dan zomaar een grappig trucje. Als klap op de vuurpijl komen de beelden zelf in opstand tegen het massatoerisme, wat een bijzonder verrassend en grappig effect geeft. De uitwerking is uitstekend, maar er zijn een aantal zwakke punten die er voor zorgen dat dit uiteindelijk toch niet helemaal de topper is die ik er in eerste instantie in zag. De vormgeving en inkleuring van de beelden is uitstekend: herkenbaar en karakteristiek, zeer origineel ingekleurd, prima. De uitbeelding van het massatoerisme overtuigt ook. Er is veel aandacht voor details, alle karretjes met prullaria en de figuratie erbij brengen het verhaal zonder enige moeite over. Het minpunt vond ik uiteindelijk toch dat de show van de beelden die in opstand kwamen, wat te lang duurde en geen duidelijke climax had. Dit is theater, en hier let de timing zeer nauw. Doordat het allemaal net iets te lang duurde, kwam het verrassingseffect onvoldoende uit de verf. En omdat een echte climax ontbrak, bleef je als kijker met een gevoel achter van ‘is dit het nou, of komt er nog iets?’ Deze details maken dat het oorspronkelijke enthousiasme over dit geweldige idee toch iets getemperd werd.

Dhr. R. Pierik
‘Moai’ zijn bekende stenen beelden die zich bevinden op Paaseiland. Voor het lezen van de tekst was ik bang voor een letterlijke kopie. Gelukkig heeft de groep Venomenaal iets met het onderwerp gedaan, door er een verrassend verhaal omheen te bedenken. De creatie wordt voorafgegaan door marktkooplieden die de lokale souvenirs proberen te slijten aan de toeristen. De consequent ingekleurde ‘Moai’ hebben een duistere levenloze blik, totdat de beelden hun ogen open doen en gaan bewegen. Ze komen tot leven en jagen de toeristen de stuipen op lijf. Naarmate de wagen passeert wordt ook duidelijk wie er achter de beweging zitten, de ‘Rapa Nui’. Een redelijk complex verhaal welke toch volledig duidelijk op de weg is gezet, klasse! Jammer genoeg heeft de wagen het parcours tijdelijk moeten verlaten en hebben ze zichzelf tijdens het middagcorso slechts eenmaal aan het publiek kunnen presenteren. Ik hoop dat de groep hier van leert en volgend jaar zorgt voor een betere mobiliteit. Wel een compliment voor de figuratie, want zij zaten goed in hun rol en bleven zelfs toen ze het corso verlieten gefocust. Zij maakten het verhaal geloofwaardig. De kleurkeuzes en aangebrachte natuurlijke materialen kloppen en zorgen voor de juiste sfeer.

Combi A. Ringerwöle & R. Flier
Uitwerking idee
Compositie: goed, echt een begin en eind, goede overgang van toerisme naar inheemse bevolking en de spanningen die dat met zich meebrengt. Kleurenspectrum: vlak maar wel spannend Materiaalkeuze: goed, ook de bijmaterialen zoveel mogelijk natuurlijke materialen ingezet Figuranten: goed, doen goed mee met het onderwerp Beschrijving corsowagen

Afwerking
Aanbrengen materialen: goed, weinig bloemverlies Weergave onderdelen: goed, mooi de constructie opgenomen in de compositie Oog voor detail: achterkant verrassend, compleet verhaal

Algehele indruk
indruk op afstand: goed ook aan het voorbij gaan idee: goed, mooi verbeeld uitbeelding idee: goed herkenbaarheid: goed mobiliteit wagen: jammer van het uitvallen!!!!

Dhr. L. Verspuij
Een wagen waarop van alles gebeurde! De bewegende stenen deden het uitstekend! Mooi ingetekend, met achterop een mooi motief. De stenen hadden karakter! Goede overgang tussen de voorkant (stenen) en achterkant (figuratie). Sterke wagen.