Juryrapport
'Om te Gieren'

JURYLID 1 – ADRIAAN BUIKS Beschrijving en weergave ervan kloppen wel met elkaar. De weergave is wel wat aan de statische kant, met beperkte beweging van één van de gieren. Het kleurenspectrum klopt met het onderwerp. Bij één van de gieren zijn draden van de constructie zichtbaar. Al met al is het onderwerp en de uitwerking ervan wat traditioneel.

JURYLID 2 – LAURENS VERSPUIJ Afwerking is niet goed. Kale plekken tussen de bloemen. Mooiste onderdeel zijn niet de gieren, maar het skelet. Beweging van de gieren is minimaal. Gieren staan mooi op het skelet. Dat geeft de wagen iets ruimtelijks. Jammer dat de voorste gier de vleugels niet een beetje spreidt. Vleugels zijn te klein. Paarse lijntjes op vleugel om veren te suggereren is te mager. Jammer dat er nog een hele bodem onder het skelet zit. Koppen van de gieren missen karakter.

JURYLID 3 – GERDIEN NIJBOER De titel doet mij denken aan Gerard Jolink. Maar de tekst brengt mij op een ander idee. Er komt een grote gier aangereden. De gier ziet er net zo plukkerig en uitgeleefd uit, als een echte gier. De snavel van koolblad, goed gevonden. De kleuren op de wagen zijn saai. Iets met een ondergaande zon erbij had het geheel spannender gemaakt. Dahlia’s zijn rommelig geplakt. Als de botten wat meer schaduwlijnen (contrast) hadden gehad was het wat spannender. Nu is het een soft geheel. Het geluid van de gier maakte het geheel wat dreigend.

JURYLID 4 – HARRY VAN DEN BROEK Eerste gier te statisch. Kadaver te klein. Achterste gier beter uitgebeeld. Tekening was mooier. Geen eenheid in de kleuren te rommelig. De gieren hadden geen betrokkenheid met het kadaver. De kraalogen waren niet zwart. Alternatief materiaal geen toegevoegde waarde.

JURYLID 5 – RUDI PIERIK Algemene klassering 11e / Persoonlijke klassering 12e Thuis, op de vooravond van het corso, lees ik altijd aandachtig het programmaboek door om de titels en teksten tot me te nemen. Op basis van de informatie aangeleverd door Klein Cuba kreeg ik een ander verwachtingspatroon dan hetgeen is uitgebeeld door de groep. De titel is enigszins misleidend. ‘Om te gieren’ doet vermoeden dat er iets te lachen valt in de optocht, maar dat is bij deze creatie geenszins van toepassing, aangezien er twee gieren worden uitgebeeld op een karkas. En ook in de tekst staan enkele onjuistheden, zoals ‘zwarte kraalogen’ en ‘waar de wereld rood zag’. Probeer deze mogelijke misverstanden in de aankomende jaren te voorkomen. De beweging in de gieren is een meerwaarde, zodat het tafereel levendiger wordt. Helaas hebben deze vogels hierdoor wel meer bloemverlies, een aandachtspunt. Het karkas had eenvoudig imposanter kunnen worden vormgegeven als de hoorns grootser waren weergegeven, nu ietwat iel en hoekig, je ziet door het papier het ijzer nog zitten. De wagen is door de positionering van de gieren wel van alle kanten interessant om naar te kijken. De kleurschakering in de vleugels is minimaal. Zowel qua belijning als kleuren had het uitdagender gemogen. De keuze om de snavel met bladen uit te beelden is prima. De lampen ten behoeve van het avondcorso zitten tenslotte storend in het zichtveld, dit had subtieler weggewerkt kunnen worden of later aangebracht.

JURYLID 6 – AD DE BRUIJN Jammer dat de 1e gier veel te recht en onnatuurlijk houding heeft, ook is hij helemaal niet met zijn prooi bezig. Snavel gier erg mooi gemaakt met rode koolblad, ook jute poten zit erg strak rond. Overgang tussen de kop en nek met gladiolen is een rare combi en bij de eerste gier veel te miniem aanwezig. Skelet mooi weergegeven in vorm en kleur.

JURYLID 7 – ROB RIBBERS Een idee waar veel uit te halen is. Dat komt er alleen niet uit. Bij doorkomst komt de wagen niet over. De compositie bezit te weinig expressie om interactie met het publiek te creëren. Je zou kunnen zeggen dat de gieren te braaf zijn. Dit komt onder andere door de houding. Tevens zit er te weinig volume boven in het ontwerp en komt de beoogde beweging er niet uit komt. Ook het karkas op de ondergrond laat qua vormgeving te wensen over. De horens zijn bijvoorbeeld veel te iel en de botten te dik. Kleurgebruik is ook aan de veilige kant. Toegepaste alternatieven jute en koolbladeren knallen ook niet. Voor mijn gevoel een wagen waar het allemaal net niet uit de verf komt. Jammer, hier had meer ingezeten.